Pada 1 Ogos (Sabtu) yang lalu, satu majlis yang dinamai Majlis Silatulrahim Anak-anak Nyalas telah dianjurkan. Majlis telah berlangsung di dewan sebuah sekolah Cina di pekan Nyalas. Majlis telah berlangsung dari jam 8 pagi hingga ke jam 12 tengah hari. Lokasi majlis pula kira-kira 2 km dari rumah kedua-dua ibu bapa saya. Kebetulan pada waktu itu saya memang berada di kampung. Jadi saya tidak melepaskan peluang dan telah hadir ke majlis berkenaan.
Sebagai maklumat, walaupun mukim Nyalas terletak dalam daerah Jasin dan di negeri Melaka, tetapi penduduk di mukim berkenaan sememangnya mengamalkan Adat Perpatih sejak turun-temurun lagi. Bahkan mereka juga turut bertutur dalam loghat Negeri Sembilan. Secara peribadi, mungkin kerana saya sudah pun merantau ke tempat orang sejak di awal sekolah rendah lagi, maka kedua-dua ciri berkenaan, iaitu Adat Perpatih dan juga loghat Negeri Sembilan tidak begitu menyerlah dalam diri saya terutama dalam kalangan rakan-rakan. Hakikatnya kedua-dua ciri berkenaan tetap menjadi kebanggaan saya.
Berdasarkan maklumat yang saya perolehi, majlis kali ini merupakan kali kedua dianjurkan. Kali pertama majlis seumpama ini pernah dianjurkan ialah kira-kira 2 tahun yang lalu. Saya sendiri tidak berkesempatan untuk hadir pada ketika itu. Sewaktu penganjuran kali pertama, sekitar 300 orang telah hadir. Manakala untuk majlis kali ini pula, sekitar 800 orang (termasuk saya) telah hadir.
Perasmian majlis kali ini telah disempurnakan oleh Yang Berbahagia Datuk Haji Abdul Kadir Md Nor, merangkap Timbalan Ketua Pengakap Kebangsaan. Beliau juga merupakan salah seorang anak jati Nyalas.
Sepertimana yang mungkin kita telah ketahui, Adat Perpatih terdiri daripada beberapa suku sebagai terasnya. Di Nyalas, terdapat 7 suku semuanya. Setiap suku pula diketuai oleh seorang buapak (singkatan daripada ibu bapak). Adat bersuku ini amat berguna terutama untuk menjayakan majlis seperti kenduri-kendara. Selain itu ia juga sebagai wadah untuk merapatkan tali silatulrahim intrasuku dan juga antara suku yang ada. Ia memang sesuai dengan bidalan orang tua-tua kita, bulat air kerana pembentung, bulat masyarakat kerana muafakat.
Antara orang yang paling berusia yang telah hadir dalam majlis berkenaan ialah Tuk Ibrahim. Bila ditanya berapa usianya, beliau akan menjawab “seratus tolak lima”. Walaupun fizikalnya nampak sudah tidak kuat lagi, tetapi pendengarannya masih kuat dan penglihatannya masih lebih terang daripada penglihatan saya. Tatkala saya bersalaman dengan beliau, sepantas kilat beliau terus mengenali saya dan tidak silap untuk menyebut nama saya.
Bagi menyerikan lagi majlis, selain beberapa ucapan, ia turut menampilkan beberapa persembahan. Antaranya termasuklah kompang, silat dan juga qasidah. Penglibatan generasi muda dalam persembahan yang diadakan memberi petanda baik iaitu adat pusaka orang Nyalas akan terus hidup pada masa akan datang, insha-Allah.
Walaupun lokasi mukim Nyalas terletak di kawasan pedalaman, tetapi ramai juga dalam kalangan anak-anak yang lahir di sini sudah jauh merantau ke tempat orang. Ini mungkin selaras dengan salah satu ciri Adat Perpatih itu sendiri iaitu menggalakkan pendokongnya supaya merantau untuk mencari rezeki. Ada juga yang sudah bermastautin ke negara orang berpuluh tahun lamanya. Walaupun jauh di seberang lautan, Nyalas tetap kekal di hati.
Selain itu, ramai juga anak-anak Nyalas yang sudah berjaya dan ada yang memegang jawatan besar sama ada di sektor awam mahupun di sektor swasta. Ada yang pernah menjadi panglima tentera laut. Ada juga yang merupakan ahli akademik dan berjaya sampai ke tahap profesor. Ramai juga yang terlibat dalam kumpulan profesional selaku jurutera, peguam dan sebagainya.
Kalau dilihat dari aspek hubungan kerabat dan kekeluargaan, sebenarnya antara kami bukannya orang lain. Ada yang sepupu, ada yang dua pupu, ada yang tiga pupu dan ada pula yang hubungannya empat dan lima pupu. Bagi saya, yang lebih penting lagi ialah, generasi muda hari ini harus diketengahkan dengan info iaitu mereka adalah berkerabat dan berkeluarga agar air walaupun dicincang tidak akan putus buat selama-lamanya. Untuk itu, saya suka mengambil kesempatan ini untuk mengucapkan tahniah kepada Pn. Nor Asmah Abdul Rahim (Nong) yang telah mengambil inisiatif untuk mengumpulkan semua nama waris Nyalas dan kemudian dibukukan. Saya rasa, pengalaman beliau tinggal di Kanada selama sekitar 40 tahun telah banyak membuka matanya untuk mengambil inisiatif sedemikian. Nama saya ada ke tidak dalam senarai berkenaan?
Saya suka mengambil kesempatan ini untuk mengkalungkan setinggi-tinggi tahniah kepada pihak yang telah mengambil daya usaha dan inisiatif untuk menganjurkan majlis seumpama ini. Memang benar, untuk menganjurkan majlis seperti ini bukanlah sesuatu yang mudah. Banyak perkara dan cabaran yang perlu diatasi. Kalau semangat dan tekad tidak kuat, tidak mungkin majlis seumpama ini dapat dianjurkan dengan meriah sekali. Jika ada apa yang kurang, harap tidak dicaci di belakang. Sebaliknya marilah sama-sama kita membuat penambahbaikan pada masa hadapan. Mudah-mudahan penganjuran majlis sebegini akan dapat diteruskan lagi pada masa akan datang. Kepada seluruh penduduk Nyalas, marilah kita sama-sama memberi apa jua bentuk sokongan yang termampu agar matlamat dan objektif penganjuran majlis seumpama ini dapat dicapai. Mudah-mudahan anak cucu kita nanti dapat kenal dengan adat nenek moyangnya dan tidak segan untuk mewarisinya.
Sebahagian daripada persembahan
No comments:
Post a Comment