Panggilan Telefon Daripada Riduan Karim

Sekitar jam 10.15 malam sebentar tadi, saya menerima panggilan telefon. Pemanggilnya ialah Riduan bin Karim bin Ali. Semenjak saya meninggalkan bangku sekolah menengah, saya tidak pernah bertemu beliau. Jadi, saya merasakan panggilan daripada beliau malam ini agak istimewa. Kami berbual hampir setengah jam juga. Macam-macam cerita yang dikhabarkan antara kami berdua.

Saudara Riduan pernah bersekolah menengah di Sekolah Menengah Pendidikan Khas Setapak antara tahun 1985-1989. Beliau berasal dari Sabah. Riduan hilang penglihatannya dalam satu tragedi letupan bom di Kota Kinabalu (kalau tak silap saya).

Menurut cerita yang pernah diceritakan kepada saya oleh Riduan sewaktu kami sama-sama di zaman sekolah menengah dahulu, suatu hari, beliau dan 3 orang rakan lagi yang sebaya dengan beliau telah terjumpa dengan satu objek ketika sedang bermain. Oleh kerana masih kanak-kanak, jadi beliau dan rakan-rakannya langsung tidak mengetahui bahawa objek yang mereka temui itu sebenarnya ialah bom. Sewaktu sedang bermain dengan objek itu, dengan tiba-tiba objek berkenaan telah meletup. Dua daripada rakannya mati serta-merta. Saudara Riduan hidup tetapi penglihatannya hilang. Semasa menceritakan kisah tersebut, Riduan masih sempat menunjukkan kepada saya serpihan bom yang masih tertinggal di bahagian mukanya yang tidak boleh dikeluarkan oleh doktor.

Berpantang mati sebelum ajal. Kini sudah hampir 30 tahun peristiwa yang penuh tragik itu berlaku. Riduan terus tabah menjalani hidupnya. Sejak dari dahulu lagi, beliau tak pernah menyesal dengan takdir yang menimpa dirinya. Dalam diam, saya turut kagum dengan ketabahan Riduan.