Hari Malaysia: Antara Semalam Dan Esok

Hari ini (16 September) telah diisytiharkan sebagai Hari Malaysia. Buat julung-julung kalinya, sambutan Hari Malaysia peringkat kebangsaan akan diadakan pada malam ini di Bandaraya Kota Kinabalu, Sabah. Sebelum ini, Hari Malaysia dibiarkan berlalu begitu sahaja tanpa sebarang sambutan. Setidak-tidaknya, kali ini kita akan mengingati tarikh 16 September sebagai Hari Malaysia kerana ia telah diisytiharkan sebagai cuti umum. Secara ringkasnya, Hari Malaysia ialah hari (tarikh) di mana perisytiharan penubuhan Persekutuan Malaysia telah dilakukan pada 16 September 1963.

Berdasarkan catatan sejarah, idea ke arah penubuhan sebuah entiti politik yang mana hari ini dikenali sebagai Malaysia pernah diutarakan oleh beberapa orang tokoh. Lord Brassey merupakan antara tokoh terawal yang pernah mengemukakan idea berkenaan, iaitu sejak tahun 1887 lagi. Idea yang sama kemudiannya pernah juga dikemukakan oleh tokoh-tokoh seperti Dato’ Onn Jaafar, Sir Malcom Mc-Donald, Lee Kuan Yew (bekas perdana menteri Singapura), Lim Eu Hock (Singapura) dan juga Tunku Abdul Rahman Putra Alhaj.

Tunku Abdul Rahman Putra dalam satu jamuan di Singapura pada 27 Mei 1961 sekali lagi telah mengutarakan cadangan agar Persekutuan Tanah Melayu, Singapura, Sabah, Sarawak dan Brunei disatukan di bawah satu penyatuan yang dikenali sebagai gagasan Malaysia. Selepas Tunku Abdul Rahman membuat cadangan, maka beberapa langkah telah diambil ke arah merealisasikan gagasan Malaysia. Antara langkah-langkah yang telah dilaksanakan termasuklah penubuhan Jawatankuasa Antara Kerajaan (JAK), penubuhan Jawatankuasa Perundingan Perpaduan Kebangsaan (JPPK) serta penubuhan Suruhanjaya Cobold. Pada awal tahun 1963, Hampir kesemua pemimpin utama politik di wilayah-wilayah yang terlibat telah menyatakan sokongan masing-masing kepada gagasan Malaysia. Mereka termasuklah Lee Kuan Yew (Singapura), Donald Stephens dan Datu Mustapha (Sabah) Serta Stephen Kalong Ningkan dan Temenggung Jugah (Sarawak). Walau bagaimanapun, atas sebab-sebab tertentu, Brunei kemudiannya telah menolak untuk menyertai Malaysia sebelum perisytiharan dibuat.

Ini bermakna, Sewaktu perisytiharan Malaysia pada 16 September 1963, hanya 4 wilayah sahaja yang menyertai Persekutuan Malaysia, iaitu, Tanah Melayu, Sabah, Sarawak dan Singapura. Dari aspek geopolitikal, Persekutuan Malaysia jauh lebih luas daripada Persekutuan Tanah Melayu. Jumlah penduduk pula lebih ramai. Ini ditambah pula dengan sumber serta asas kekuatan ekonomi yang pelbagai. Oleh yang demikian, pada peringkat awal, penubuhan Persekutuan Malaysia dijangka akan menghasilkan pelbagai kekuatan dan kelebihan sama ada dari segi politik, ekonomi mahupun dari aspek sosial kepada entiti politik baru tersebut.

Penubuhan Persekutuan Malaysia pada tahun 1963 memang tidak sunyi dari berhadapan dengan cabaran. Di peringkat awal, cabaran yang getir datangnya daripada 2 negara jiran, iaitu Indonesia dan juga Filipina. Presiden Soekarno telah menuduh gagasan Malaysia sebagai satu bentuk Neo-Kolonialisme. Walhal pembentukan Persekutuan Malaysia langsung tidak melibatkan walau seinci pun tanah dan air milik Indonesia. Indonesia telah menjalankan kempen anti-Malaysia secara berleluasa. Ini termasuklah kempen Ganyang Malaysia. Tidak puas kempen dalam negaranya, Indonesia telah memulakan konfrantasi pula dengan Malaysia. Bukan sahaja para nelayan kita diganggu ketika di laut, bahkan Indonesia juga turut mendaratkan segelintir tenteranya di bumi Malaysia. Pemimpin kita pula tidaklah bertindak secara terburu-buru. Seorang pun askar kita tidak dihantar ke bumi Indonesia sebagai tindak balas. Nampaknya cara diplomasi yang digunakan oleh pemimpin kita dalam menghadapi cabaran yang ditimbulkan oleh Indonesia telah mendatangkan kesan yang positif. Ia bukan sahaja telah mengelakkan peperangan di antara dua negara jiran, bahkan secara diplomatiknna ia menunjukkan bahawa cabaran yang ditimbulkan oleh Indonesia hanya sia-sia sahaja dan tidak menguntungkan sesiapa.

Manakala Filipina pula menentang pembentukan Persekutuan Malaysia kerana ia turut mencakupi Sabah. Pada masa itu, Filipina masih menuntut Sabah sebagai sebahagian daripada wilayahnya. Walau bagaimanapun, cabaran yang ditimbulkan oleh Filipina dapat diselesaikan menerusi saluran diplomatik. Dalam kedua-dua cabaran di atas, sama ada dari Indonesia mahupun dari Filiipina, kita tidak kehilangan walaupun seinci dari tanah dan air milik kita.

Satu lagi cabaran yang terpaksa dihadapi oleh Persekutuan Malaysia datangnya daripada Singapura. Dasar Malaysian Malaysia yang telah dicetuskan oleh Lee Kuan Yew benar-benar telah memeningkan kepala otak Tunku Abdul Rahman. Akhirnya, setelah semua jalan untuk menyelesaikan masalah yang telah ditimbulkan oleh Lee Kuan Yew buntu dan tertutup, maka Kuala Lumpur tiada pilihan lain. Pada 9 Ogos 1965, Singapura telah disingkirkan daripada Persekutuan Malaysia. Apabila Singapura keluar dari Persekutuan Malaysia, maka keluasan geopolitik Malaysia telah berkurangan dari keluasan asalnya iaitu pada 16 September 1963. Kali inni, seluruh rakyat Malaysia terpaksa berputih mata melihat Singapura meninggalkan Malaysia. Bermula dari tarikh itu juga (9 Ogos 1965), Persekutuan Malaysia hanya merangkumi 3 wilayah sahaja iaitu Semenanjung Tanah Melayu, Sabah dan Sarawak dan ia berkekalan hinggalah ke hari ini.

Bagi saya, menyingkirkan Singapura daripada Persekutuan Malaysia tak ubah umpama melepaskan seekor harimau yang sangat lapar semata-mata. Singapura di bawah kepimpinan Lee Kuan Yew telah mengorak langkah dengan pelbagai strategi halus dan jangka panjang untuk mengukuhkan kekuatan dan keluasan wilayahnya. Apa yang terlihat oleh saya, Singapura dalam jangka panjang akan memastikan setiap yang bernama Malaysia tidak lagi berdiri megah di buminya. Tentu kita masih ingat bahawa suatu ketika dahulu kita mempunyai pangkalan tentera laut di Woodlands. Akhirnya dengan onar yang ditimbulkan oleh Singapura sendiri, kita terpaksa berundur dari Woodlands ke Lumut. Tentu masih segar dalam ingatan kita beberapa tahun lalu kita juga turut kehilangan Pulau Batu Puteh ke tangan Singapura. Walaupun keluasan pulau berkenaan sebesar padang bola sepak sahaja, namun begitu oleh kerana kedudukannya yang amat strategik, pulau tersebut berjaya juga direbut secara sah dari kita oleh sang harimau yang sentiasa lapar ini. Dengan kehilangan Pulau Batu Puteh kepada Singapura, keluasan geopolitik Malaysia semakin mengecil nampaknya. Sebagai salah seorang rakyat Malaysia, saya juga berhak untuk menaruh syak terhadap tanah milik KTMB di Singapura yang masih dalam rundingan. Memanglah kita sentiasa mengharapkan yang terbaik dan win win situation, tetapi apa yang sering terjadi ialah kita yang sering ditimpa kerugian.

Anehnya, walaupun sang harimau yang sentiasa lapar ini hanya menanti kesempatan dan peluang sahaja untuk menerkam atau setidak-tidaknya menggigit kita, pada masa yang sama kita pula sentiasa prihatin kepada kebajikan sang harimau ini. Dengan penuh keikhlasan, kita tidak pernah alpa untuk memastikan agar sang harimau yang ini tidak akan kehausan walaupun untuk sedetik. Demikianlah baik hatinya kita. Adakah kebaikan kita ini bertempat atau salah tempat?

Sewaktu Persekutuan Malaysia diisytiharkan pada 16 September 1963, ia mengandungi 4 buah wilayah utama. Walau bagaimanapun, Persekutuan Malaysia telah mengalami proses pengecilan yang pertama pada 9 Ogos 1965 apabila Singapura berjaya muncul sebuah negara yang bebas dan merdeka setelah menyertai Malaysia buat sementara waktu untuk tempoh setahun 10 bulan. Rupa-rupanya proses pengecilan Malaysia tidak terhenti setakat itu sahaja. Fasa kedua proses pengecilan berkenaan telah berlaku beberapa tahun lalu apabila Pulau Batu Puteh terlepas dari pangkuan kita. Saya tidak pasti bila pula proses pengecilan selanjutnya akan berlaku. Demikianlah secebis lipatan sejarah Malaysia yang mana nampaknya kita lebih banyak berputih mata daripada berputih tulang. Kata-kata “biar putih tulang jangan putih mata” hanya seni kata yang termuat dalam lagu sahaja dan masih belum kukuh tersemat dalam semangat patriotik kita.

Salam dari Kuantan.